Monograficzna książka Krzysztofa Stefańskiego pt. „Zmarł jak żył, na skrzydłach… Antoni Wiwulski (1877–1919). Artysta epoki Młodej Polski” jest opowieścią o niestrudzonym artyście, ale i człowieku borykającym się z życiem, chorobą, kochającym i doznającym zawodów osobistych i artystycznych.
W trakcie lektury autor przenosi czytelników do rosyjskiej Totmy, gdzie urodził się Wiwulski, Wiednia, w którym się kształcił, ukochanego i nowoczesnego Paryża oraz obdarzonego sentymentem Wilna. W szumie ulic tych i innych miast toczy się życie osobiste i twórcze rzeźbiarza – osobliwe relacje z matką, relacja romantyczna z Heleną i przyjacielską Marią Mickiewiczówną, wpływowym, ale także przeżywającym twórczy kryzys Ignacym Janem Paderewskim. Tekst Krzysztofa Stefańskiego lśni anegdotami, historyjkami, fragmentami osobistej korespondencji Wiwulskiego z bliskimi. Tak skonstruowana narracja ukazuje niemal intymny świat artysty, który – jak każdy – doświadcza zarówno sukcesów, jak i niepowodzeń zawodowych, troszczy się o wątłe zdrowie, tęskni za bliskimi, zastanawia się na sobą, próbuje zgłębić zagadkę miłości. Świat Antoniego Wiwulskiego to także czas znaczących wydarzeń historycznych i gorących dyskusji o przeszłości. Czytelnicy znajdą się w centrum sporu o budowie Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie oraz dowiedzą się o dylematach artysty związanych z projektowaniem Trzech Krzyży w Wilnie.
Edita Gudišauskaitė (tłum. na jęz. lit.)
