Książka prezentuje dawną grafikę, która nie jest powszechnie znana i eksponowana. Warto jednak pamiętać, że w przeszłości nowożytne ryciny były masowo zamawiane, publikowane, służyły jako popularne źródło przekazu ikonograficznego wykorzystywane przez innych artystów, ale także były ważnym elementem propagandowym wykorzystywanym przez zamawiającego.
W publikacji tej autor przybliża dzieje ośrodka grafiki w Augsburgu ze wskazaniem – co ważne i nowe w badaniach – wielorakich mechanizmów, które je kształtowały. Książka odkrywa szerokie – nie tylko artystyczne, lecz także społeczne, kulturowe, polityczne i inne – związki łączące Rzeczpospolitą z augsburskim centrum rytownictwa w XVII–XVIII wieku na tle europejskiej perspektywy.
Jak wskazują recenzenci: „Walorami tej pracy jest klarowność konstrukcji, ciekawie prezentowane i dyskutowane wątki problemowe, erudycja i niezwykle szerokie ujęcie tematu […]. Na podkreślenie zasługuje znakomita znajomość terminologii i zagadnień związanych z dziedziną grafiki, a także świetna orientacja zarówno w nowożytnej sztuce Europy […], jak i w sztuce Rzeczypospolitej, co jest m.in. rezultatem „terenowego” doświadczenia Autora pracującego przy inwentaryzacji zabytków. Połączenie tych sprawności z dociekliwością, rzetelnością, cierpliwością i pasją badacza przyniosło pracę, która będzie jednym z fundamentów dalszych badań zarówno nad historią grafiki augsburskiej, jak i jej polskimi kontekstami – odziaływaniem na sztukę i kulturę Rzeczypospolitej.”.
Tomasz Płóciennik (Latinum)
